Najbardziej popularnie i najczęściej stosowane materiały, wykorzystywane do tworzenia instalacji wodnych to obecnie: polichlorek winylu (PVC), chlorowany polichlorek winylu (CPCV), polietylen (PE) czy polipropylen (PP) oraz różne odmiany tych tworzyw. Jakie są właściwości rur z tworzyw sztucznych?
[sam_zone id=”9″ codes=”true”]
1) Polichlorek winylu (PCV) i chlorowany polichlorek winylu (CPCV).
W przypadku takich tworzyw jak PCV i CPCV zrobione z nich rury są odporne na działanie wody, agresywnych cieczy (odporność chemiczna), tlenu i ozonu. Rury z polichlorku winylu (PCV) nadają się do wykorzystania w temperatura od 0° C do 60° C (poniżej i powyżej tych wartości niestety tracą swoje właściwości, stają się kruche lub zaczynają się rozpuszczać), ale na rynku dostępne są systemy dopuszczone do stosowania w nawet w instalacjach grzewczych – dotyczy to rur do wyrobu których użyto chlorowanego polichlorku winylu (CPCV). Rury z PVC produkuje się w średnicach 12–630 mm, a z CPVC – 10–110 mm.
– do instalacji wodociągowych i kanalizacyjnych
– jako rury drenarskie i osłonowe (np. do kabli i przewodów)
– rury z CPCV można stosować do instalacji przeznaczonych dla ciepłej wody oraz instalacji grzewczych.
2) Polietylen (PE) i polietylen sieciowany (PE-X, PE-Xa, PE-Xb, PE-Xc).
Wyróżniamy różne typy tego materiału, które rozróżniamy z uwagi na ich wytrzymałość. Polietylen jest odporny na działanie kwasów i zasad, ale ulega zniszczeniu pod wpływem promieniowania UV. Instalacje wodne z tego materiału sprawdzają się w przedziale temperatur od -20°C do +60°C (przy niższych czy wyższych wartościach tracą swoje właściwości). Zazwyczaj rury z PE mają średnicę od 12–1600 mm, ale bywają także rury większe, np. dwuścienne o średnicy wewnętrznej do 3000 mm.
Rury z polietylenu (PE) można łączyć na trzy sposoby: metodą zgrzewania elektrooporowego, zgrzewania doczołowego czy polifuzyjnego lub zespalać mechanicznie za pomocą łączników gwintowanych, kołnierzowych lub złączek zaciskowych (metalowych lub z tworzywa).
Zastosowanie:
– do instalacji wewnętrznych zimnej i ciepłej wody
– w instalacjach przemysłowych
– do tworzenia sieci wodociągowych, gazowych, kanalizacji ciśnieniowej,
– jako rury osłonowe.
[sam_zone id=”6″ codes=”true”]
Polietylen sieciowany, to polietylen (PE) poddawany specjalnej obróbce. W zależności od użytej metody sieciowania wyróżniamy cztery rodzaje tego materiału: PE-Xa (z nadtlenkową metodą sieciowania), PE-Xb (z silanową metodą sieciowania), PE-Xc (z elektronową metodą sieciowania) i PE-Xd (z azową metodą sieciowania). Materiał ten cechuje wysoka odporność chemiczna tzn. jest on odporny na działanie większości kwasów i zasad, oraz tynku i cementu. Rury z polietylenu sieciowanego wytrzymują bardzo wysokie temperatury i mogą być stosowane nawet do instalacji o temperaturze do +90°C. Produkowane są w średnicach od 10–160 mm. Łączy się je za pomocą: łączników miedzianych, mosiężnych lub z tworzywa sztucznego, gwintowanych, zaciskowych, samozaciskowych.
3) Polipropylen (PP).
Materiał ten ma jeszcze wyższą odporność chemiczną niż polietylen. Jest odporny na ponad 300 związków i substancji chemicznych. Może być stosowany w temperaturze do +90°C. Dostępne są rury o średnicy od 12–630 mm, które łączy się metodą zgrzewania polifuzyjnego, elektrooporowego albo łącznikami gwintowanymi lub kołnierzowymi z wkładką mosiężną.
Zastosowanie:
– w instalacjach zimnej i ciepłej wody użytkowej,
– w instalacji c.o. oraz kanalizacyjnej
– do tworzenia instalacji przemysłowych
4) Polibutylen (PB).
Rury z polibutylenu są niezwykle odporne na wysoką temperaturę (nawet do +100°C), a także na działanie wielu kwasów, zasad oraz rozpuszczalników o słabym stężeniu. Produkuje się przewody o średnicach 10–160 mm, które można łączyć przez zgrzewanie polifuzyjne lub za pomocą złączek zaciskowych z polibutylenu z wkładką mosiężną. Nieocenioną zaletą rur z polibutylenu jest ich duża elastyczność i odporność na korozję naprężeniową, co niesie za sobą wiele korzyści, jak np.: łatwość układania rur z polibutylenu, możliwość ich układania systemem kablowym (unikamy niewygodnego manewrowania), możliwość układania rur w warunkach obniżonej temperatury (np.: w warunkach zimowych), ograniczenie ilości elementów łącznikowych. Ponadto rury z tego materiału są odporne na chlor.
Zastosowanie:
– w instalacjach zimnej i ciepłej wody,
– w instalacji c.o.
– w sieciach ciepłowniczych.
5) Rury wielowarstwowe.
Rury tego typu najczęściej składają się z dwóch zewnętrznych warstw polietylenu wysokiej gęstości (PE-HD) lub polietylenu sieciowanego oraz warstwy wewnętrznej z aluminium, dzięki któremu charakteryzują się bardzo małą rozszerzalnością cieplną. Nie tracą swoich właściwości do +95°C. Produkowane są w średnicach od 10–50 mm. Można je łączyć za pomocą połączeń mosiężnych zaciskowych, zaciskowo-gwintowanych lub tzw. zaprasowywanych.
Zastosowanie:
– w instalacji zimnej i ciepłej wody
– w instalacji c.o.
